بررسی شاخص های حقوق شهروندی و تاثیر آن بر توسعه پایدار شهری

از از قرن بیستم جامعه مدنی تعریف مدرنی از انسان و جهان ارائه کرده است ، در این سالها انسان به عنوان موجودی با حقوق و توانایی در اداره امور اجتماعی شناخته شده است . به نظر می رسد شکل گیری توسعه پایدار شهری (توسعه اقتصادی ، فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی ) مستلزم شناخت کامل حقوق شهروندی است ، و در راستای توسعه بایستی علت انسانی را در عدم تحقق حقوق شهروندی جستجو نمود. برخورداری از حقوق شهروندی برابر در توسعه پایدار شهری حق شهروندان است بر این اساس لازم است ، با ارائه سازوکارهایی برای توسعه پایدار شهری برای دستیابی به حقوق شهروندی را میسر کرد، قوانین و مقررات شهری یا به تعبیر دیگر حقوق شهری در صورت انطباق با اصل بهره مندی که در عبارت حقوق شهروندی خلاصه می گردد، بسیار موثر تلقی می شوند. نتایج بررسی مجموعه ضوابط شهری و طرح های توسعه و عمران مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری کشور از زمان تاسیس تا به امروز حاکی از آن است که متاسفانه چنین رویکردی در ساختار ضوابط و مقررات عمومی شهری به ندرت دیده شده است . شهروند عضو قانونی یک شهر، ایالت یا کشور است در واقع حقوق شهروندی ترکیبی از وظایف و مسئولیت های شهروندان در قبال یکدیگر، شهر، دولت یا مقام حاکم و کشور است و همچنین حقوق و امتیازاتی که بر عهده مدیران شهری (شهرداری ها)، دولت یا به طور کلی مقامات حاکمیتی می باشد. به طور کلی مجموعه این حقوق و مسئولیت ها ،"حقوق شهروندی " نامیده میشود. در این مقاله به مباحث ،حقوق شهروندی و مفاهیم آنها ،حقوق شهری وتاثیر آن بر توسعه پایدار شهری و در نهایت نتیجه گیری پرداخته خواهد شد.

Keywords:

حقوق شهروندی , توسعه پایدار , شهروند , شهرسازی