شناخت شاخص های اثرگذار بر برنامه ریزی فضای سبز شهری (نمونه موردی : منطقه یک شهر خوی )

بررسی فضای سبز بویژه فضای سبز شهری و اهمیت شاخص های موثر در برنامه ریزی این فضاها، باعث شکل گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر در برنامه ریزی فضای سبز شهری در جهت ارتقا و بهبود کیفیت فضای سبز و همچنین شناخت شاخص های کمی و کیفی فضاهای سبز شهری گردید. روش تحقیق به لحاظ هدف کاربردی بوده و از نظر ماهیت توصیفی -تحلیلی می باشد. روش گردآوری دادهها براساس پرسش نامه بوده و توزیع آن بین ۲۰۰ نفر از مراجعه کنندگان به پارکها و فضاهای سبز طی سال ۱۴۰۰ صورت گرفته است . یافته های حاصل با استفاده از شاخص -های آمار توصیفی و آزمونهای t استیودنت ؛ تحلیل واریانس یکطرفه ، لون و تعقیبی سی دانت در محیط SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. به جهت بررسی یک به یک ناحیه های موجود در منطقه ، یافته های حاصل از هر ناحیه با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی ((AHP صورت پذیرفته که جهت انجام تحلیل های آن از نرم افزار Expert Choice بهره گرفته شده است . همچنین با کمک نقشه های GIS ، شناخت منطقه و ناحیه های آن؛ پراکندگی پارکها و فضاهای سبز و دسترسی به این فضاها مورد بررسی قرار گرفت . نتایج این پژوهش نشان می دهد که توزیع فضاهای سبز به خصوص پارکها به طور ناعادلانه صورت پذیرفته است همچنین پارکها و فضاهای سبز منطقه یک از نظر کمی و کیفی دچار مشکل می باشند. سرانه فضای سبز منطقه دچار کمبود بوده و تعداد پارکهای موجود در منطقه کمتر از مقدار مورد نیاز برآورد شده می باشد. همچنین بررسی مولفه های چهارگانه (کالبدی ،اجتماعی ،اقتصادی ،زیست محیطی ) نشان می دهد که مولفه کالبدی با معیار دسترسی بیشترین تاثیر را در برنامه ریزی فضای سبز شهری منطقه یک را داراست .

Keywords:

فضای سبز شهری , برنامه ریزی فضای سبز شهری , مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ((AHP