ارزیابی ابعاد اجتماعی تاثیر گذار بر میزان حضورپذیری سالمندان در پارکهای شهری نمونه موردی : پارک محله ای تپه کرباسی

پدیده افزایش جمعیت یکی از مهم ترین چالش های اقتصادی ، اجتماعی و بهداشتی در قرن حاضر می باشد. شاخص های آماری و جمعیت شناسی طی سرشماری های اخیر در کشور ایران نشان می دهد که در سال ۱۴۱۰ انفجار سالمندی رخ داده و ۲۵ تا ۳۰ درصد جمعیت کشور در سنین بالای ۵۰ سال قرار می گیرند . پژوهش حال حاضر به دنبال ارزیابی ابعاد اجتماعی تاثیر گذار بر حضورپذیری سالمندان در پارک محله ای تپه کرباسی شهر سنندج می باشد. و همچنین روش مورد استفاده در این پژوهش ، روش توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی انجام شده است . در این تحقیق جامعه آماری شامل شهروندان محله تپه کرباسی سنندج از سنین ۶۰ به بالا با حداقل سابقه پنج سال سکونت می باشد. روش نمونه گیری از محدوده به صورت تصادفی بوده و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران محاسبه شده است . در تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش به بررسی ارزیابی شاخص ها پرداخته شده است . همچنین در نتیجه گیری به دو پرسش اساسی پژوهش پاسخ داده شده است و به ارائه راهکار و پیشنهادات پرداخته شده است .

Keywords:

شهر دوستدار سالمند , حضورپذیری , ابعاد اجتماعی , پارکهای محله ای