اصول اصلی و مفهومی رویکرد شهر هوشمند

شهرنشینی شتابان باعث شده که شهرها پویایی ، کارایی و توانمندی لازم را برای تامین نیازها و خواسته های شهروندان و برقراری رفاه، آسایش ، امنیت و... نداشته باشد. در واقع شهرنشینی سریع فرصت هایی را برای انواع مختلف توسعه فراهم می کند. به عنوان پاسخی به الگوهای ناکارآمد و ناپایدار رشد شهری و پراکندگی شهری ، مفاهیمی مانند هوشمندسازی شهری ظهور کرده و برنامه ریزان زیادی را به دنبال راههای جدید برای درک و پیگیری برنامه ریزی فضایی در مقیاس منطقه ای و بزرگ منطقه ای واداشته است . زیرا راهکارهایی را با هدف ارتقاء کیفیت زندگی برای بهزیستی شخصی اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، زیست محیطی و فیزیولوژیکی به ساکنان ارائه می دهد. مدیریت شهری در شهرهای همچون آمستردام و تریلاکا، تحقق هوشمندسازی را به عنوان راهی برای مدیریت فشارهای فزاینده مانند تغییرات آب و هوا، شهر نشینی و افزایش جمعیت در نظر گرفته و این رویکرد همانند راهکاری برای حل مشکلات توجه سیاست گذاران را به خود جلب کرده است . در واقع مدیریت شهری در این شهرها در تلاش است تا به سلطه اقتصادی در سطح منطقه دست یابند به همین دلیل به دنبال نوآوری ، سیاست های تجارت پسندانه و طرحهای توسعه پایدار است . در همین راستا ابتکارات دادههای باز به دنبال ارتقاء بهتر مدیریت شهری تقویت شفافیت ، تحلیل و برنامه ریزی تقویت تعامل و مشارکت شهروندان و حمایت از محصولات و ایدههای نوآورانه در ارائه خدمات مفید است و راه حل هایی برای بسیاری از مشکلات اجتماعی اقتصادی و زیست محیطی ارائه می دهد. در واقع این تلاشها در راستای توسعه شرکای اقتصادی پروژه مختلف شهری است . یکی از مهم ترین اهداف این رویکرد ایجاد محیطی مطلوب و باکیفیت برای شهروندان است که مشارکت شهروندان را در امور شهری بالا می برد و باعث کاهش هزینه های اداری و تسریع در ارائه خدمات به شهروندان می شود.

Keywords:

شهر هوشمند , مدیریت شهری , اقتصاد هوشمند , شهرنشینی