تاثیر عوامل محیطی پیوند دهنده روابط اجتماعی انسان در محیط های فرهنگی

امروزه ابعاد انسانی فضاهای عمومی بیش از هر زمان دیگر مورد توجه برنامه ریزان و طراحان شهری قرار گرفته و مردم نیز مشتاقانه به حضور و مشارکت در چنین فضاهایی پاسخ مثبت داده اند اما آنچه این فضاها را به لحاظ اجتماعی فعال می سازد، در درجه اول عوامل کالبدیست که بتواند زمینه ساز ورود و سپس توقف افراد درون فضا باشد که در این باره می توان به عواملی چون: دسترسی ها، جاذبه های بصری ، عوامل طبیعی و بسیاری عوامل دیگر از این دست اشاره نمود. اما آنچه بیش از ابعاد کالبدی در حضور و تعامل اجتماعی افراد موثر است ، پیش بینی و خلق رویدادهای اجتماعی ست که در عین ایجاد فرصت های مشارکت در فعالیت های اجتماعی ، می تواند زمینه ساز ارتقاء حس تعلق به مکان نیز باشد. میزان موفقیت فضاها با میزان استفاده از آن فضا حضور انسان ها در آن متناسب است . در واقع معماری محیط باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسان ها باشد. انتظار میرود مولفه های محیطی که شامل گرافیک محیط ، کیفیت بصری مکان، کیفیت عرصه همگانی ، چیدمان فضایی می تواند تاثیر مستقیم و مثبتی بر آفرینش حس تعاملات اجتماعی در فضاهای جمعی داشته باشد. روش تحقیق به لحاظ ماهیت ، توصیفی -تحلیلی و به لحاظ هدف، کاربردی محسوب می شود که به ارائه راهکارهایی برای بهبود و ارتقای کیفیت در راستای برآوردن نیازهای منطقی مراجعین و ارتقای تعاملات اجتماعی می پردازد.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , عوامل محیطی , فضاهای عمومی , محیط فرهنگی