توسعه عمودی محلات شهری ؛ احساس امنیت اجتماعی و روابط همسایگی در شهر نجف آباد اصفهان

شهرهای ایران با گسترش فضای شهری، توسعه عمودی شتابان محلات شهری را تجربه می کنند. مسایل جدید اجتماعی در روابط همسایگی با احساس امنیت اجتماعی مرتبط است . این پژوهش با روش پیمایش و با هدف بررسی روابط همسایگی و احساس امنیت اجتماعی در سال ۱۴۰۱ در شهر نجف آباد اصفهان اجرا شد . جمعیت آماری را کلیه افراد ۱۵ ساله و بیشتر شهر نجف آباد تشکیل می دهند که بر اساس برآوردهای جمعیتی از سرشماری سال ۱۳۹۵، تعداد کل آن ها ۱۲۰۴۷۶ بوده است . ۲۵۰ پرسشنامه با روش نمونه گیری خوشه ای، طبقه بندی و تصادفی ساده است . بیشترین تعداد پاسخگویان در گروه سنی ۴۰-۳۱ سال (۱۱۷ نفر) و کمترین پاسخگویان در گروه سنی ۵۱ سال و بیشتر (۷ نفر) بوده اند. میزان روابط همسایگی در افراد با تحصیلات ابتدایی بالا و در بین افراد با تحصیلات فوق لیسانس ( کارشناس ارشد)، پایین تر است . نتایج نشان می دهد که بین روابط همسایگی بر اساس میزان تحصیلات تفاوت معنی داری وجود دارد همچنین بین روابط همسایگی بر اساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتایج جدول نشان می دهد که بین روابط همسایگی بر اساس قومیت تفاوت معنی داری وجود دارد. میزان روابط همسایگی در افراد با قومیت عرب بالا و در بین افراد با قومیت کرد، پایین تر است . بر اساس نتایج بین روابط همسایگی بر اساس محل تولد(شهر، روستا) تفاوت معنی داری وجود ندارد. حدود ۵/۶۰ درصد از پاسخگویان ، همسایگان خود را کم می شناسند. حدود ۷۱ درصد از پاسخگویان ، احساس امنیت محله در سطح متوسط و %۱۷ در سطح زیاد دارند. نتایج نشان داد که رابطه معنی دار بین دو متغیر احساس امنیت اجتماعی و روابط همسایگی وجود دارد .

Keywords:

روابط همسایگی , احساس امنیت اجتماعی , توسعه عمودی محلات شهری