نقش شخصیت متعارض شهری در تکوین شخصیت کودکان بزهکار (مورد مطالعه : شهر ایلام)

مقدمه : انسان و محیط در تعاملی مشترک با یکدیگر قرار دارند. انسان در دوران کودکی پیوند منطقی ، ناگسستنی و عمیقی با محیط دارد. تا آنجا که پیاژه در این دوران بر الگوی تاثیر متقابل زیستی تاکید می کند. روانشناسان و محققان جرم-شناسی ، محیط را در ایجاد پدیده مجرمانه تاثیرگذار می دانند. اتفاق نظر بر آن است که آشفتگی و تشویش فضای شهری و طراحی محیطی نادرست می تواند بر پدید آمدن یک شخصیت نااستوار و ضد اجتماعی تاثیر قابل توجهی بگذارد. تا آنجا که برخی ویژگی های محیطی بر نرخ و میزان بزه و ایجاد انگیزه برای ارتکاب جرم تاثیرگذار است . بنابراین تکوین شخصیت و رشد آن در انسان علاوه بر عوامل درونی مانند وراثت به عوامل بیرونی که شامل محیط طبیعی و فرهنگی می شود وابستگی متقابل دارد. چنانچه تکوین هویت متعارض شهری به ویژه در حاشیه ها یا مکانهای قدیمی بر هویت متعارض ساکنان آن مناطق نیز تاثیر گذار خواهد بود. بر این اساس سوال اصلی این پژوهش آن است که نقش شخصیت متعارض شهری در تکوین شخصیت کودکان بزهکار چگونه است ؟روش شناسی : به منظور درون فهمی موضوع، رویکرد پژوهش حاضر از نوع کیفی و مبتنی بر تکنیک مشاهده، مصاحبه و مطالعات اسنادی است . جامعه هدف (اطلاع رسانها) شامل کودکان بزهکار شهر ایلام است . کفایت و بسندگی نمونه تحقیق مبتنی بر اشباع نظری است .یافته ها: شهر ایلام دارای ساختار اجتماعی در حال گذار از سنتی به مدرنی است که با رشد سریع جمعیت مجال کاربری و طراحی مناسب شهری و مبلمان آن به صورت بهینه فراهم نشده است . از یکسو، ناپایداری توسعه نواحی شهری به جرم خیز بودن آنان دامن زده و از سوی دیگر مجاورتهای مختلط که محصول این سبک جدید زندگی است به پایین آمدن سن بزهکاری و جرم در کودکان منجر شده است . شخصیت متعارض شهری ، موقعیت کودکان را در رویارویی و مواجهه با محیط جدید قرار داده و با توجه به نظریه رشد شخصیت اریکسون، نتیجه تعارض ایجاد شده آسیب های مختلفی برای کودکان ایجاد می کند که منجر به بزه می شود.

Keywords:

شهر , شخصیت شهری , رشد شخصیت , بزه , کودکان بزهکار.