نقش و جایگاه مدیریت بحران در تاب آوری سانحه طبیعی سیل

از آنجایی که شهرهای کشور ما اغلب به طور صحیح مکان یابی نشده اند، از این رو لجام گسیخته و بی رویه رشدنموده و جمعیت روزافزون خود را در هرگوشه دامن خویش پناه می دهند، که ممکن است در حریم رودخانه ها،مسیل ها و مناطق پر خطر قرار گرفته باشند؛ از این رو حادثه ای غیر مترقبه مانند سیل می تواند اندوخته های یکزندگی را که با سختی و مشقت به دست آمده باشد را در طی چند ساعت در هم تنیده کند. در کشوری مانندکشور ما که به دلایل مختلف سوانح طبیعی در آن به وفور اتفاق می افتد، از جمله عوامل مهمی که می تواندتوسعه پایدار را متوقف کند، بلایای طبیعی است. ما سعی می کنیم با تلاش زیاد رشد اقتصادی خود را اندکی بالاببریم و در اشتغال، صنعت و کشاورزی سرمایه گذاری کنیم اما ناگهان سیلی بزرگ درصد بالایی از تولیدناخالص ملی ما را با خود برده و نابود می کند و ناچار می شویم سرمایه هنگفتی را صرف بازسازی ها کنیم. ازاین رو از جمله تلاش و اقدامات مهمی که در جهت ارتقای کیفیت زندگی شهری و روستایی و افزایش ایمنی درسگونت گاه های انسانی می تواند ماندگاری توسعه را تضمین کند و در برنامه ریزی های توسعه وضعیت ایمنیسگونتگاه ها به طور جدی مد نظر قرار گرفته شود؛ اقدامات و عملکردهای مدیریت بحران در پیش از وقوع سیلمی باشد. تاب آوری می تواند بستر مناسبی حتی برای کارآفرینی و اشتغال باشد که می تواند در ناکارآمدی و نبودپیش بینی های مناسب رویکردی کارساز و پاسخگو باشد. مفهوم تاب آوری سیل نیز حداقل بر سه اصل تواناییجذب و مقابله، مدیریت، هدایت و سازماندهی مجدد و بازتاب تجربیات در تصمیمات و اقدامات آتی بنامی گردد و همزمان دانش و توسعه مدیریت پیشگیری، قدرت مواجهه و توان بازسازی را تحت حمایت خوددارد؛ از این رو می تواند در مدیریت قبل و بعد از بحران و سوانح طبیعی مانند سیل کارساز باشد

Keywords:

سیل , مدیریت بحران , خسارت , تاب آوری , پیشگیری