تاثیر سطوح مختلف کدورت آب بر عملکرد رشد و پاسخ ایمنی، استرس اکسیداتیو و مقاومت در برابر استرس شوری در ماهی کلمه خزری (Rutilus caspius)

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سطوح مختلف کدورت آب بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی و آنتی اکسیدانی ماهی کلمه خزری بود. تعداد کل ۳۶۰ قطعه ماهی کلمه خزری (با میانگین وزن ۰۵۲/۰± ۷۵/۰گرم) به طور تصادفی در ۴ تیمار و ۳ تکرار در ۱۲ مخزن با غلظت های ۰، ۲۵۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر (به ترتیب C۰، C۱، C۲ و C۳) به مدت ۴۰ روز توزیع شد. سپس ماهی ها در معرض استرس شوری (۱۳ گرم در لیتر) به مدت ۴۸ ساعت قرار گرفت. نتایج نشان داد که کدورت آب عملکرد رشد و کارایی تغذیه را به طور معنی داری کاهش داد (۰۵/۰P< ). ایمنوگلوبین کل و فعالیت لیزوزیم در تیمار شاهد در مقایسه با دیگر تیمارها افزایش معنی دار داشت (۰۵/۰P< ). غلظت کورتیزول در کدورت ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر (C۲ و C۳) نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی قبل و یا بعد از تنش شوری بسته به غلظت کدورت به طور معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰P< ). کدورت آب به طور معنی داری آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت را کاهش، اما غلظت آنزیم مالون دی آلدئید بافت را افزایش داد (۰۵/۰P< ). بر اساس نتایج به دست آمده کدورت آب با غلظت های ۵۰۰، ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر می تواند باعث کاهش واکنش فیزیولوژیکی و مقاومت ماهی کلمه خزری در برابر تنش شوری شود.

Keywords:

مواد جامد معلق کل , شوری , ماهی کلمه , واکنش فیزیولوژیکی