پیش بینی یادگیری الکترونیکی بر اساس یادگیری خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان پایه دوم متوسطه شهرستان سرچهان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی یادگیری الکترونیکی بر اساس یادگیری خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان پایه دوم متوسطه شهرستان سرچهان انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف و ماهیت کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهر کره ای در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ به تعداد ۲۰۰ نفر تشکیل دادند که از طریق جدول مورگان تعداد ۱۲۷ نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای استاندارد یادگیری الکترونیکی واتکین و همکاران (۲۰۰۴)، یادگیری خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی یانگ و همکاران (۲۰۰۳) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها، با روش های روایی صوری و محتوایی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۷/۰ و ۹۱/۰ برآورد شد. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) انجام گرفت که از طریق نرم-افزارSPSS ۲۴ اجرا شد. نتایج پژوهش نشان داد که یادگیری خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی قادر به پیش بینی یادگیری الکترونیکی دانش آموزان می باشد. هدف گزینی، خودارزیابی و مسئولیت پذیری قادر به پیش بینی یادگیری الکترونیکی می باشد.

Keywords:

یادگیری الکترونیکی , یادگیری خودتنظیمی , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان.