اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرمایه روانشناختی و مشغولیت در مدرسه در نوجوانان دارای مشکلات کم توجهی

مقدمه: کم توجهی یک مشکلی است که توسط تعدادی از علائم، رفتارهای تکانشی و ناتوانی در تمرکز نشان داده می شود. ضروری است با به کارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش مشکلات ناشی از آن اقدام نمود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرمایه روانشناختی و مشغولیت در مدرسه در نوجوانان دارای مشکلات کم توجهی انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در ناحیه ۲ آموزش و پرورش شهر تبریز، ۴۰ نفر از به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان آخنباخ (YSR)، سرمایه روانشناختی لوتانز (PCQ) و مشغولیت دانش آموز در مدرسه (SES-۴DS) استفاده شد. در این پژوهش، گروه آزمایش طی ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد (ACT) قرار گرفت و گروه کنترل نیز در لیست انتظار بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. نتایج: یافته نشان داد که مداخله مبتننی بر پذیرش و تعهد منجر به تفاوت معنی دار بین گروه ها در متغیرهای سرمایه روانشناختی به میزان ۸/۶۰ درصد و مشغولیت در مدرسه به میزان ۸/۵۸ درصد شده است (۰۰۵/۰p<). نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد درمان موثر و قابل توجهی بر ارتقای سرمایه روانشناختی و مشغولیت در مدرسه دانش آموزان دارای مشکلات کم توجهی است.

Keywords:

مشکلات کم توجهی , سرمایه روانشناختی , مشغولیت در مدرسه , مداخله پذیرش و تعهد , نوجوان