رابطه غیرخطی نرخ ارز و نرخ تورم در ایران: رهیافت ناپارمتریک کوانتایل بر کوانتایل

پژوهش حاضر آزمون رابطه میان نرخ تورم و نرخ ارز در ایران به عنوان دو شاخص کلیدی عملکرد اقتصاد را هدف قرار داده است. برای این منظور داده های ماهانه دوره ۱۳۷۰:۱-۱۴۰۲:۴ و روش رگرسیونی کوانتایل بر کوانتایل، مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد میان دو متغیر، رابطه مثبت، متقارن و غیرخطی وجود دارد و اثر افزایش نرخ ارز بر تورم شدید تر از اثر افزایش نرخ تورم بر نرخ ارز است. افزایش تورم موجب افزایش نرخ ارز می گردد اما این موضوع در کوانتایل های مختلف نرخ ارز یکسان نیست. در کوانتایل های پایین نرخ ارز (کوانتایل ۰ تا ۴/۰)، اثر تورم بر نرخ ارز بیشتر از کوانتایل میانه (۵/۰) می باشد. به این صورت که در کوانتایل های پایین، ضریب آن در حدود ۸/۰ و در کوانتایل میانه کمتر از ۴/۰ است. همچنین در کوانتایل های بالاتر از میانه، مجددا اثر تورم بر نرخ ارز افزایش می یابد و بیشترین اثرگذاری آن در کوانتایل های بالای نرخ ارز است که این ضریب به بیش از ۲/۱ می رسد. همچنین، اثر افزایش کوانتایل های بالای نرخ ارز (۴/۰ تا ۹۵/۰) بر کوانتایل های پایین نرخ تورم (۰ تا ۲/۰) شدیدتر از اثرات آن بر کوانتایل های بالای نرخ تورم به دست آمده است.

رابطه غیرخطی نرخ ارز و نرخ تورم در ایران: رهیافت ناپارمتریک کوانتایل بر کوانتایل Keywords:

نرخ ارز , تورم , نظریه برابری قدرت خرید , رگرسیون کوانتایل بر کوانتایل