طراحی منظر، هنر برقراری ارتباط منطقی بین الگوهای گذشته ، حال و سیمای آینده شهر

طراحی فرایندی است که در بشر به صورت حرفه در قالب خلاقیت فکری برای فرمها و شرایط خاص و ایجاد امکانات تازه پدیدار می شود همچنین می توان طراحی را یک فعالیت حل مسئله ، یک فرآیند تصمیم گیری و در بسیاری مواقع یک روند هنرنمایی دانست . در این تحقیق سعی شده است با توجه به منابع مطالعاتی به بررسی برنامه ریزی و مراحل طراحی محیط و منظر، اصول مبانی برنامه ریزی فضای سبز، ضرورت بکارگیری برنامه ریزی و فرآیند برنامه ریزی در فضای سبز پرداخته شود. نتایج حاصل از مطالعه منابع نشان داد ارزیابی توان محدودهای از زمین که به فضای سبز اختصاص یافته است ، از راه تحلیل اطلاعات گردآوری شده انجام می گیرد مرحله ی حساسی در برنامه ریزی برای فضای سبز به حساب می آید که در آن، دانش طراحی محیط ، مفیدترین دانش برای گروه چند رشته ای برنامه ریزی است . بسته به نوع مقیاس و پیچیدگی پروژه، ممکن است تخصص های گوناگونی درگیر برنامه ریزی شوند. ولی در نهایت ، برنامه ریز، باید بتواند توانایی درک و به کارگیری اطلاعات را به سمت نظم دهی و مکان یابی فعالیت ها سوق دهد. نقشه های مربوط به امکانات و محدودیت های زمین ، نتیجه ی کار برنامه ریزان در این مرحله است . نقشه ی امکانات زمین ، باید کلیه ی توانایی ها و ناتوانایی های زمین و منطقه ی اطراف آن را نشان دهد. تصمیم گیری مبنی بر این که چه مسایلی امتیاز و چه مسایلی ضعف محسوب می شوند، با وضعیت منطقه و توسعه ی پیشنهادی ارتباط دارد.

Keywords:

فرآیند برنامه ریزی , طراحی محیط , طراحی منظر , مکانیابی