بیونیک ؛ تلفیق علم و هنر طراحی با الهام از طبیعت و محیط زیست

انسان از ابتدای خلقت آفرینش از محیط زیست و طبیعت اطراف خود الهام گرفته و آن را مبنای شکل گیری خلاقیت ، طراحی و هنر قرار داده است . طبیعت دستاورد بهترین معمار، خداوند، همواره برای معماران و هنرمندان سرچشمه الهام بوده است . در این میان، علم بیونیک مطرح می شود که علم نظام هایی است که شالوده آنها سیستم های زنده هستند و یا خصوصیات سیستم های زنده را دارا می باشند، یا به سیستم های زنده مشابهت دارند. »بیونیک هنر« به کارگیری دانش سیستم های زنده در حل مسائل فنی است . بیونیک را می توان الگو برداری ، الهام گیری و استخراج راه حل های خلاق مسائل و ایده های نوآورانه از طبیعت دانست . طبیعت با گذر از عصرهای بسیار، دچار تغییرات و جهش های بسیاری شده است و به تکامل رسیده است . معیارهای مشترکی بین طبیعت زنده و معماری اعم از: سیستم های باز، خود سازمان دهندگی ، محدودیت ، نظم ، تکثیر، پاسخ به محیط وجود دارد و از اواخر قرن بیستم ، شاهد بسیاری از دستاوردهای بشری هستیم که اگر دقیق تر به آنها نگاه کنیم ، درمی یابیم که الهام گرفتن از طبیعت ، کمک شایانی به بهتر ساختن آنها کرده است . شمار بسیار گسترده ای از فناوری های نیمه دوم قرن گذشته را می توان زیرساختار بیونیک جای داد. در این مقاله سعی گردید، دانش بیونیک به اجمال بررسی شود و نگاهی گذرا به مفاهیم آن صورت پذیرد و نمونه های ساخته شده به سبک بیونیک و انواع بیونیک نیز معرفی شوند و فرایند این تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی و استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای پیموده شده است .

Keywords:

محیط زیست , طبیعت , بیونیک , هنر , سیستم های زنده