استرس اکسیداتیو و انواع راه های القای آن در ماهی

از اثبات وجود گونه های فعال اکسیژن (ROS) در بدن موجودات زنده حدود ۶۰ سال می گذرد و بلافاصله بعد ازآن تاثیر منفی مقادیر بالا از گونه های فعال اکسیژن و آسیب اکسیداتیو حاصل از آن بر سلامت موجودات زنده مشخص شده، به طوریکه وجود مقادیر بالای اکسیژن فعال منجر به بروز آسیب های بافتی ، مسمومیت ، بیماری های انگلی و عفونی شده و زمینه آسیب به ماکروملکولهایی مثل چرب، پروتئین و نوکلئیک اسیدها را نیز فراهم می کند. در شرایط فیزیولوژیک مساعد سیستم آنتی اکسیدانی ماهی بدنبال واکنش هایی و با کمک آنزیم هایی مانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) توان حذف این رادیکالهای آزاد را دارد، اما در شرایط فیزیولوژیک ناپایدار و نیز افزایش مقادیر گونه های فعال اکسیژن در بدن سیستم آنتی اکسیدانی قادر به حذف آن نبوده و در این حالت استرس اکسیداتیو ایجاد می شود. با توجه به اینکه ماهی ها درطیف وسیعی از اکوسیستم های آبی زندگی می کنند عوامل متعددی می تواند منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو در آنها شود، از جمله وجود فلزات سنگین ، سموم شیمیایی ، آفت کش ها و حشرهکش ها، آلودگی های نفتی دراکوسیستم های طبیعی و پرورشی و عدم مدیریت بهداشتی و تغذیه ای و کیفیت آب مزارع که در صورت بروز تغییر به مدت طولانی منجربه بروز استرس در ماهیان می شود. در این مطالعه استرس اکسیداتیو، فرآیند حذف رادیکالهای آزاد و راههای القای آن در آبزیان مورد بررسی قرار گرفته است .

Keywords:

استرس اکسیداتیو , آنتی اکسیدان , آلاینده , کاتالاز , سوپراکسید دیسموتاز