بررسی نقش پیش بینی کنندگی سبکهای ناکارامد فرزندپروری مادران بر اضطراب کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله دوره ابتدایی

خانواده و مادران نقش بسیار اساسی در سلامت و ابتلا به اختلال های روان شناختی کودکان دارند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی سبکهای ناکارامد فرزند پروری مادران بر اضطراب کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله دوره ابتدایی است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق تمامی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه ۱ شهر ارومیه و مادران آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۱ -۱۴۰۲ بود که بر طبق آخرین آمار اداره کل مذکور، تعداد این افراد حدود ۵۰۰۰ نفر می باشند. تعداد نمونه پژوهش حاضر ۳۵۷ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تشخیص اختلال ها مرتبط با اضطراب کودکان بیرماهر((۱۹۹۹ و پرسشنامه سبک های فرزند پروری باومریند((۱۹۷۲ بودند. یافته های به دست آمده نشان داد سبک فرزندپروری سهل گیر رابطه منفی و معناداری با اضطراب کودکان دارد، بنابراین با افزایش سبک فرزندپروری سهلگیر مادران، اضطراب کودکان کاهش می یابد. همچنین سبک فرزندپروری مستبدانه مادران رابطه معناداری با اضطراب کودکان دارد، بنابراین با افزایش سبک فرزندپروری مستبدانه مادران، اضطراب کودکان افزایش می یابد.

Keywords:

سبک های فرزند پروری , اضطراب کودکان , سبک فرزندپروری مستبدانه , دوره ابتدایی