بررسی طنز در آثار عبیدزاکانی

طنز به عنوان یکی از شیوه های رایج ادبی در میان ملل مختلف از دیرباز وجود داشته است. آثار اولیه در این باره به ادبیات پیش از اسلام برمیگردد. کم نیستند شاعران و طنزپردازانی که در گستره تاریخ این مرز و بوم آثار طنز پدید آوردهاند. یکی از شاعران، نویسندگان و نقادان برجسته قرن هشتم، عبید زاکانی است که در آثار منثور خود با بیانی طنزآمیز و گاه هزل آمیز از مفاسد فردی و اجتماعی روزگار خود انتقاد نموده است. از خلال طنزهای وی میتوان به لایه های درونی و زیرین جامعه پی برد و واقعیت ها را پیدا کرد. در زمانه وی اختناق، فساد، حرص، مادیات و غلبه بر شهوات به اوج رسیده بود؛ در این پژوهش برآنیم که با روش کتابخانه ای به بررسی ساختار طنز و انواع آن و با توجه به اوضاع قرن هشتم هجری به بررسی طنز در آثار این دوره بپردازیم و بدین منظور آثار چهره پدر طنز فارسی در این قرن یعنی عبید زاکانی به صورت تحلیلی بررسی میشود.

Keywords:

طنز , عبیدزاکانی , پدرطنز