اثربخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر مهارتهای زندگی و مهارتهای اجتماعی کودکان شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر مهارت زندگیهای و مهارت اجتماعیهای کودکان بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی بود که در آن طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده بود. جامعه آماری این پژوهش از تمامی دانش آموزان مدارس شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ تشکیل شده بود. آزمودنیها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. نمونه تحت مطالعه شامل ۳۰ دانش آموز ۷ تا ۱۱ ساله بود که به دو گروه گواه ۱۵) نفر) و آزمایش ۱۵) نفر) گمارده شدند. در گروه آزمایش روش مداخله بهصورت برنامه بازیدرمانی با رویکرد شناختی رفتاری بود و داده ها با استفاده از پرسشنامه های مهارتهای اجتماعی و مهارتهای زندگی استفاده گردید. داده ها توسط آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با نرم افزار آماری SPSS۲۶ تجزیه و تحلیل شدند. یافته حاکی از این بود که مهارتهای زندگی و مهارتهای اجتماعی بین دو گروه متفاوت بود. بنابراین میتوان چنین نتیجهگیری کرد که آموزش بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر مهارت زندگی و مهارت اجتماعی کودکان اثربخش بوده است.

Keywords:

بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری , مهارتهای زندگی , مهارتهای اجتماعی , کودکان