موانع برنامه ریزی آموزشی

برنامه ریزی درسی رامی توان از مهم ترین عناصر نظام آموزش عالی و دانشگاه ها دانست که در تحقق اهداف و رسالت های آموزش عالی از نظر کمی و کیفی نقش تعیین کننده و انکارناپذیری دارد. برنامه های درسی با عنوان قلب مراکز دانشگاهی در توفیق یا شکست این مراکز نقش کلیدی و بسیار تعیین کننده ای دارد. ارتقای کیفیت برنامه های درسی در ارتقاء دانش ،نگرش و مهارت فراگیران تاثیر چشمگیری دارد پس بازنگری و به روز نمودن برنامه های درسی با توجه به تحولات ونوآوری های گوناگون در عرصه تبادل اطلاعات، تحولات اقتصادی ، اقتصاد مبتنی بر دانش و توجه بیشتر متخصصان رامی طلبد. از این روست که اصلاح و بازنگری برنامه های درسی در دانشگاه های پیشرفته جهان مطابق با تحولات روزصورت می گیرد.زیرا تحولات جامعه باعث می گردد تا برنامه های درسی در خدمت جامعه باشد و نیازهای آنرا برآورده سازد . شاید بتوان گفت حرفه ای ترین وجه برنامه ی درسی ، برنامه ریزی درسی است که در آن یک برنامه تولید میشود. باگسترش دامنه ی عمل در حوزه تعلیم و تربیت تخصصی شدن حیطه های کاری ، انباشت دانش نظری ، تغییر انتظارات و شکل گیری گرایش ها و زیر رشته ها، ضرورت نگاه حرفه ای به افراد درگیر در حوزه ی تعلیم و تربیت و به تبع آن برنامه درسی به شدت احساس شد. از این رو برنامه ریزی درسی در دهه های پنجم به بعد قرن گذشته با شدت زیادی توسعه یافت .در نهایت با توجه به نتایج پژوهش ، پیشنهادها و راهکارهایی برای برنامه ریزان درسی و مختصصصان تعلیم وتربیت در نظام های آموزشی مختلف ارائه شده تا با شناخت از مفهوم و ضرورت برنامه درسی چندفرهنگی ، با دقت و تامل بیشتری به تهیه و تدوین برنامه های درسی اقدام نمایند.

Keywords:

موانع , چشم انداز , برنامه ریزی , آموزش.