بررسی رابطه خود کنترلی و بهسازی منابع انسانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان مقطع متوسطه دوم شهرستان دیواندره

این پژوهش با هدف بررسی رابطه خودکنترلی و بهسازی منابع انسانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان مقطع متوسطه دوم شهرستان دیواندره انجام پذیرفت . این پژوهش با هدف کاربردی و روش توصیفی - همبستگی انجام پذیرفت . جامعه تحقیق معلمان مقطع متوسطه دوم شهرستان دیواندره بود که به روش تصادفی ساده ۱۶۳ نفر را به عنوان نمونه انتخاب نمودیم . در این پژوهش از ابزار پرسشنامه خودکنترلی تانجی ، پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (۱۹۹۱) و پرسشنامه بهسازی نیروی انسانی آموزش و پرورش گایئنی (۱۳۹۱) خلیلی (۱۳۹۲) استفاده نمودیم . برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS استفاده شد و از آماره های میانگین ، انحراف معیار، واریانس ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که فرضیه های پژوهش در سطح معنی داری پایین تر از ۰۵/۰ معنی دار بودند و در واقع کلیه فرضیه های پژوهش مورد تایید واقع گشتند و این بدان معنا است که خود کنترلی و بهسازی منابع انسانی در سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ با مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان رابطه معنادار داشتند.

Keywords:

خود کنترلی , بهسازی منابع انسانی , مسئولیت پذیری اجتماعی