واکاوی کارایی روش تدریس مشارکتی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان با توجه به محاسن و محدودیت های آن

آموزش و پرورش یکی از عوامل موثر در رشد و توسعه انسان است . انتخاب روش تدریس مناسب برای انجام این فرآیند اهمیت زیادی دارد. روش تدریس تعاملی مشارکتی یکی از روش های مدرن و موثر در آموزش و پرورش است که بر اساس فعالیت و مشارکت دانش آموزان در یادگیری تکیه می کند. این پژوهش با هدف واکاوی کارایی روش تدریس مشارکتی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان با توجه به محاسن و محدودیت های آن انجام شده است . این پژوهش از نوع کیفی است و داده ها با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه ای جمع آوری شده اند. روش تحلیل داده ها نیز تحلیل مضمونی است . نتایج پژوهش نشان می دهند که روش تدریس مشارکتی دارای ویژگی هایی است که می توانند در پیشرفت تحصیلی و عملکردی دانش آموزان موثر باشند. این ویژگی ها عبارتند از: افزایش انگیزه و علاقه یادگیری ، تقویت تفکر انتقادی و خلاق، ارتقاء مهارت های ارتباطی و همکاری ، توسعه خودکارآمدی و خودتنظیمی ، ایجاد یادگیری عمیق و معنادار، انطباق با سبک های یادگیری مختلف و . … همچنین روش تدریس مشارکتی دارای محاسن و محدودیت هایی است که باید در اجرای آن مد نظر قرار گیرند. محاسن این روش عبارتند از: افزایش کیفیت و کمیت یادگیری ، ایجاد محیط یادگیری جذاب و مشوق، ارزشمند سازی دانش آموزان و احترام به تنوع، توسعه روابط مثبت بین معلم و دانش آموزان و بین دانش آموزان و . … محدودیت های این روش عبارتند از: نیاز به زمان و زحمت بیشتر، مقاومت برخی دانش آموزان و معلمان، عدم تسلط بر مهارت های لازم، کمبود منابع و تجهیزات، عدم حمایت مدیریتی و . … بنابراین ، روش تدریس مشارکتی یک روش موثر و مدرن در آموزش و پرورش است که با توجه به ویژگی ها، محاسن و محدودیت های آن می تواند در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان نقش داشته باشد.

Keywords:

آموزش و پرورش , ویژگی های روش تدریس مشارکتی , بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان , محاسن و محدودیت های روش تدریس مشارکتی .