بررسی اثر بخشی نظریه ی زوج درمانی جان گاتمن بر تعامل و سازگاری زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش وپرورش بیجار

تعارض بین زوجین یکی از دلایل اصلی طلاق است . پیامدهای جدی طلاق در خانواده و اجتماعی هزینه های روانی و اجتماعی قابل توجهی دارد بنابراین این مطالعه به بررسی اثر بخشی رفتار درمانی بر تعامل و سازگاری زوجین پرداخته است . این مطالعه به روش نیمه آزمایشی صورت گرفت و طرح آن پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره حضوری در شهر بیجار میشد از میان زوجینی که نمره ی تعارض آنها بالای خط برش بود تعداد ۲۸ نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه ۱۴ نفره کنترل و مداخله جایگزین شدند شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله پرسشنامه های ناسازگاری زناشویی و الگوهای ارتباطی را تکمیل کردند گروه مداخله به مدت هشت جلسه درمان دریافت کرد سپس داده های به دست آمده در دو گروه با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد میزان سازگاری شرکت کنندگان در گروه مداخله به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است . همچنین نمرات در الگوهای ارتباطی نیز تغییرات معناداری داشت به طوری که نمرات در بعد سازنده متقابل افزایش و در بعد توقع کناره گیری کاهش داشت بنابراین می توان گفت زوج درمانی جان گاتمن بر تعامل و سازگاری زوجین متعارض اثربخش است .

Keywords:

زوج درمانی , جان گاتمن , تعامل زوجین , سازگاری , زوجین , متعارض