تاثیر مثبت اندیشی معلمان بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه میان مثبت اندیشی معلمان و پیشرفت یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان اسکو انجام شد. روش انجام پژوهش توصیفی (همبستگی ) و جامعه آماری آن شامل ۶۰ نفر از معلمان مشغول تدریس در مقطع ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. به دلیل محدودیت حجم نمونه ، کلیه ۶۰ نفر به شیوه ی سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، برای متغیر مثبت اندیشی پرسشنامه اینگرام۱ و ویسنیکی ۲(۱۹۹۸) با ضریب پایایی ۹۴/۰ بود. برای سنجش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از نمرات اعلام شده توسط معلمان ذیربط استفاده شد. داده های گردآوری شده به کمک شاخص های آمار توصیفی میانگین ، انحراف استاندارد و ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین مثبت اندیشی معلمان و پیشرفت یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد از این رو پیشنهاد می شود که توجه به نگرش مثبت معلمان بیش از پیش مورد توجه مدیران، برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی کشور قرار گیرد.

Keywords:

مثبت اندیشی معلمان , پیشرفت تحصیلی , مقطع ابتدایی