اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت (Triple-P۴) بر صلاحیت والدینی و مشکلات رفتاری کودکان کمتوان ذهنی با مشکلات رفتاری

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت (Triple-P۴) بر صلاحیت والدینی و مشکلات رفتاری کودکان کمتوان ذهنی با مشکلات رفتاری انجام گرفت. این پژوهش تک آزمودنی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان ۵-۱۳ ساله کم توان ذهنی دارای مشکلات رفتاری شهر تهران و مادران آنها بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مدرسه دخترانه کمتوان ذهنی میلاد شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. در پژوهش حاضر ۱۰ کودک کمتوان ذهنی دارای مشکل رفتاری به صورت در دسترس ۵) کودک گروه آزمایش و ۵ کودک گروه گواه) در دامنه سنی -۱۳ ۵ سال از میان جامعه آماری انتخاب شد. گروه آزمایش طی ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) فرزندپروری مثبت Triple-) (P۴ بر اساس الگوی ساندرز (۲۰۰۰) را دریافت کردند و در این فاصله گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل سیاهه رفتاری کودک (CBCL) آخن باخ (۱۹۹۱) و پرسشنامه احساس صلاحیت در پرورش کودک (PSOC) جانستون و ماش (۱۹۸۹) بود. داده ها با استفاده از آزمون U من ویتنی و اندازه اثر (Cohen's d) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج آزمون Uمن ویتنی نشان داد که مشکلات رفتاری در گروه آزمایش با توجه به تغییرات پسآزمون نسبت به پیش آزمون کاهش یافته است. همچنین اندازه اثر محاسبهشده، نشاندهنده تاثیر بالای مداخله بر مشکلات رفتاری کودکان است .( Cohen's d= ۲/۰۲) همچنین نتایج آزمون Uمن ویتنی برای صلاحیت والدینی نشان داد که z مشاهدهشده ناشی از آزمون U من ویتنی در مورد نمرات دو گروه گواه و آزمایش، با توجه به مقادیر بحرانی، معنادار میباشد. اندازه اثر محاسبه شده، تاثیر بالای مداخله بر صلاحیت والدینی والدین کودکان کمتوان ذهنی با مشکلات رفتاری است .( Cohen's d=۱/۹۸) بنابراین برنامه فرزندپروری مثبت (Triple-P۴) روشی کارآمد برای افزایش صلاحیت والدینی و کاهش مشکلات رفتاری در کودکان کمتوان ذهنی با مشکلات رفتاری است.

Keywords:

برنامه فرزندپروری مثبت (Triple-P۴) , صلاحیت والدینی , مشکلات رفتاری , کمتوان ذهنی.