بررسی تاثیر فرزند پروری مبتنی بر طرحواره بر پرخاشگری و شادمانی کودکان پیش دبستانی

خشم و پرخاشگری از شایعترین مشکلات کودکان و نوجوانان و از دلایل مهم ارجاع آنها به مراکز مشاوره و رواندرمانی است. آگاهی و شناخت کافی والدین از مبانی ارتباط صحیح و تعامل مطلوب در پرورش شخصیت سالم فرزندان نقش وافری دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی فرزند پروری مبتنی بر طرحواره بر پرخاشگری و شادمانی کودکان پیشدبستانی مادرانی که ارتباط ضعیفی با فرزند خود دارند، در تابستان ۱۴۰۰ انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور از بین مادران مراجعه کننده به موسسه رویش نهال مهر واقع در بخش مرکزی فلاورجان اصفهان، ۳۰ نفر از مادرانی که در پرسشنامه ارتباط مادر و کودک (راس، (۱۹۶۱، نمرهای کمتر از نقطه برش هر حیطه که بین ۳۱ تا ۴۱ میباشد، کسب نمودند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) و پرسشنامه اختلالهای رفتاری آخنباخ پاسخ دادند. مشارکت کننده های گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۲ ساعتی تحت دوره درمانی فرزندپروری مبتنی بر طرحواره بر اساس مدل طرحواره درمانی یانگ (یانگ و همکاران، (۲۰۰۳، قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس اندازه های تکراری) تحلیل شد. یافته ها نشان میدهد که با آموزش فرزندپروری مبتنی بر طرحواره به مادران میتوان، پرخاشگری و شادمانی کودکان پیش دبستانی را بهبود بخشید. از نتایج پژوهش میتوان در جهت کاهش پرخاشگری کودکان و همچنین افزایش میزان شادمانی کودکان، از آموزش سبکهای فرزندپروری مبتنی بر طرحواره به مادران در راستای خانواده آرمانی استفاده نمود.

Keywords:

پرخاشگری , شادمانی , فرزندپروری مبتنی بر طرحواره.