والدین دیجیتالی: تربیت و حمایت از کودکان در دنیای رسانه

رسانه های دیجیتالی راه های ارتباطی میان والدین و فرزندان، لذت بردن، کسب اطلاعات و حل مشکلات روزانه را به سرعت تغییر دادهاند (چه در شرایط عادی و چه در شرایط استثنایی مانند خانه نشینی در زمان ویروس کرونا). خردسالان کم سن، کاربران منظم گوشیهای هوشمند و تبلتها هستند. بنابراین، ارتباط اولیه آنها با دنیای دیجیتالی چالشهای جدیدی را در روابط والد-فرزند و نقش والدین ایجاد میکند. در این مقاله ابتدا مفهوم »والدین دیجیتالی« معرفی گردید و به مطالعات علمی مربوط به سبکهای فرزندپروری »سنتی« به سوی مطالعات جدیدتر درباره »میانجیگری والدین« پرداخته میشود. میانجیگری والدین، شامل رفتارهای مختلفی است که والدین برای تنظیم ارتباط فرزندان با اینترنت و رسانه های دیجیتالی بکار میگیرند. از این رو پژوهش حاضر قصد دارد با استفاده از روش توصیفی از نوع برآوردی، به بررسی تحقیقات تجربی درباره سبکهای مختلف میانجیگری والدین (رفتارهای فعال یا محدودکننده) و نحوه تنظیم آنها با توجه به ویژگیهای کودک (سن، تواناییهای دیجیتالی و غیره) یا تواناییها و باورهای والدین درباره رسانه بپردازد.

Keywords:

باورهای والدین , سبکهای والدین , سواد دیجیتالی کودکان , فناوریهای دیجیتالی