اثربخشی آموزش هوش عاطفی بر احساس تعلق به مدرسه و رفتارهای جامعه پسند دانش آموزان دارای افت تحصیلی

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش هوش عاطفی بر احساس تعلق به مدرسه و رفتارهای جامعه پسند دانش آموزان دختر دارای افت تحصیلی انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دارای افت تحصیلی مقطع متوسطه اول در شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. از جامعه فوق ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر دارای افت تحصیلی مدرسه دخترانه صفیه شهر کرمان با توجه به معیارهای ورود و خروج از پژوهش از طریق نمونه گیری در دسترس و بر اساس همکاری داوطلبانه شرکت کنندگان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) آموزش هوش عاطفی برادبوری و گریوز (۲۰۰۰) را دریافت کردند و در این فاصله گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (SSCS) بری، بتی و وات (۲۰۰۴) و مجموعه شخصیت جامعه پسند (PSD) پنر و همکاران (۲۰۰۲) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون، بین دو گروه آزمایش و کنترل از احساس تعلق به مدرسه و رفتارهای جامعه پسند تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰/۰۵)؛ بنابراین آموزش هوش عاطفی روشی کارآمد برای افزایش احساس تعلق به مدرسه و رفتارهای جامعه پسند در دانش آموزان دختر دارای افت تحصیلی بوده است.

Keywords:

هوش عاطفی , احساس تعلق به مدرسه , رفتارهای جامعهپسند , افت تحصیلی