رابطه خودآگاهی هیجانی و حمایت محیطی با خلاقیت هیجانی و اشتیاق تحصیلی در دانشجویان پرستاری

مقدمه: دانشجویان پرستاری یکی از نیروهای بالقوه تضمین کننده ارتقای سلامت جامعه هستند و از این رو تشخیص متغیرهای پیش­بینی کننده­ خلاقیت و اشتیاق در تحصیل آنان بسیار حائز اهمیت است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودآگاهی هیجانی و حمایت محیطی با خلاقیت هیجانی و اشتیاق تحصیلی در دانشجویان پرستاری انجام شد. روش­ها: پژوهش حاضر همبستگی از نوع کانونی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهوازبود و نمونه پژوهش شامل ۱۴۵ نفر از جامعه مذکور بود که به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه های خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران(۲۰۰۲)، حمایت محیطی لنت و همکاران (۲۰۰۵)، خلاقیت هیجانی آوریل و توماس نولز (۱۹۹۱) و اشتیاق تحصیلی فردریک و همکاران (۲۰۰۴)، استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و همبستگی کانونی استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که که بین خودآگاهی هیجانی و حمایت محیطی (مجموعه اول) با خلاقیت هیجانی و اشتیاق تحصیلی (مجموعه دوم) در دانشجویان پرستاری همبستگی کانونی معنادار وجود دارد(۶۸۴/۰=r) و نیز قویترین رابطه بین خودآگاهی هیجانی از متغیرهای مستقل (۹۱۲/۰=b) و خلاقیت هیجانی از متغیرهای وابسته (۹۸۰/۰=b) می­باشد. نتیجه­گیری: در کل می­توان با آموزش فنون خودآگاهی هیجانی و ایجاد محیط تحصیلی و خانوادگی مناسب و حمایتگر، به بالندگی خلاقیت هیجانی و افزایش اشتیاق تحصیلی دانشجویان پرستاری کمک کرد و از این طریق در نظام سلامت و درمان جامعه تحول قابل توجه ایجاد نمود.

Keywords:

emotional self-awareness , environmental support , emotional creativity , academic well-being , nursing students. , خودآگاهی هیجانی , حمایت محیطی , خلاقیت هیجانی , اشتیاق تحصیلی , دانشجویان پرستاری.