اثربخشی آموزش خود شفقتی بر نارسایی هیجانی و احساس خستگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس(MS)

هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش خودشفقتی بر نارسایی هیجانی و احساس خستگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس است. روش موردد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایشی و کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی پزشکی ورزشی ردپای آفتاب در سال ۱۴۰۲ می باشد. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه های مربوطه در پیش آزمون، ۹۰ نفر که دارای ملاک های ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۹۰ نفر به صورت تصادفی به ۶ گروه ۱۵ نفره (۲ گروه آزمایش، دو گروه کنترل و دو گروه شاهد) گزینش شدند که ۲ گروه آزمایش، آموزش خودشفقتی را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار دارند.در این پژوهش از پرسشنامه نارسایی هیجانی تورنتو-۲۰ و مقیاس شدت خستگی در بیماران به عنوان ابزارهای پژوهش استفاده شده است.نتایج حاصل از پژوهش نشان داد آموزش خودشفقتی بر نارسایی هیجانی و احساس خستگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس تاثیرگذار است.

Keywords:

خود شفقتی , نارسایی هیجانی , بیماران , مولتیپل اسکلروزیس