نما، بافت تاریخی، منظر فضای عمومی در قوانین و وظایف مدیریت شهری

موضوع نما و منظر شهری، چهره ی مسلط کالبد شهر و حاوی نخستین پیام ها در چشم انداز شهروندان، در شهرسازی و بویژه از نیمه یقرن گذشته ی میلادی محل گفتگو بوده است. موضوع به جهت رابطه ی تنگاتنگ با مقوله ی هویت و ویژگی شهر، ابعاد گسترده ای یافت. امروزبیش از هرزمان دیگر در شهرهای کشورمان با هجوم آشفتگی در جنبه های گوناگون منظر شهری از کالبد ساختمان ها تا فعالیت ها و رفتارهایانسانی در محیط شهر و نیز معانی ادراک شده از آن مواجه هستیم. در شرایط حاکمیت نگاه اقتصادی به شهر و سعی در به پایین تر رسانیدنهزینه ها برای ایجاد فضاهای معما ری و شهری و نیز افزایش بازده سرمایه گذاری در این زمینه تحت تاثیر انواع بحران های اقتصادی، نابسامانیهای مدیریتی و سیاست گذاری های غیرتخصصی، شهر امروز هماهنگی با ویژگی های سرزمینی مکان خود، ویژگی های فرهنگی - مذهبیایرانیان و ویژگی های طبیعی و جغرافیایی سرزمین متنوع ایران را به طور عمده به فراموشی سپرده است. نوع مطالعه در این پژوهش، کتابخانهای و روش مورد استفاده یافته اندوزی و تحلیل محتوا با استناد به کتب مجموعه قوانین کشوری و از جمله مصوبات شورای عالی شهرسازی ومعماری و قوانین برنامه های توسعه ی اقتصادی اجتماعی فرهنگی کشور بوده است. هدف این پژوهش بررسی تحلیلی نما، سیمای بافت تاریخی،منظر فضای عمومی در خلال قوانین ملی و ارزیابی نقش مدیریت شهری در بالا بردن کیفیت آن است.

Keywords:

نما , بافت تاریخی , منظر عمومی , قوانین