پیش بینی چندسالانه بارش و دمای ایران و کشورهای همسایه در دوره ۲۰۲۶-۲۰۲۲ با استفاده از مدل های پیش بینی دهه ای DCPP

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 38

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESPHYS-50-1_012

تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1403

Abstract:

در مطالعه حاضر پیش بینی سالانه بارش و دمای هوای ایران و کشورهای غرب آسیا در بازه زمانی سال های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۶ با استفاده از تصحیح برونداد سه مدل پیش بینی دهه ای شامل MPI-ESM۱.۲-LR، MIROC۶ و CNRM-ESM۲-۱ انجام شده است. تصحیح اریبی بر مبنای شیوه نامه استاندارد کارگروه WCRP سازمان جهانی هواشناسی انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین بارش ایران در پنج سال آینده (۲۰۲۲-۲۰۲۶) بیش از نرمال نخواهد بود و محتمل ترین سال های با بارش کمتر از نرمال سال های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۵ و نرمال سال ۲۰۲۳ است. با توجه به پیش بینی پذیری بالای انسو و تاثیر آن بر افزایش بارش ایران، وقوع النینو در سال ۲۰۲۳ می تواند تاییدی بر پیش بینی بارش نرمال در سال ۲۰۲۳ باشد. انتظار می رود در ۵ سال آینده میانگین دمای کشور بیشتر از نرمال باشد و حداقل بی هنجاری مورد انتظار دما در محدوده ۵/۰-۰ درجه سلسیوس پیش بینی می شود. بیشترین افزایش دما در سال های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۶ در نیمه غربی و شمال شرق کشور رخ می دهد. در مدت یادشده بارش غرب آسیا به ویژه مناطق همجوار با پهنه های آبی دریای عرب و دریای سرخ بیشتر از نرمال و سایر کشورها در محدوده نرمال برآورد می شود. میانگین دمای هوا در غرب آسیا بین ۳/۰ تا ۲/۱ درجه سلسیوس بیشتر از نرمال برآورد شد.

Authors

Iman Babaeian

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

zohreh Javanshiri

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Raheleh Modirian

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Leili Khazanedari

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Yashar Falamarzi

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Sharareh Malbusi

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Maryan Karimian

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Morteza Pakdaman

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

Mansoureh Kouhi

پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، پژوهشکده اقلیم شناسی، مشهد، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :