شناسایی حداکثر ضخامت لایه گردوخاک بر مبنای مشاهدات ماهواره CALIPSO، مطالعه موردی: استان خوزستان

این مطالعه به شناسایی حداکثر ضخامت لایه گردوخاک با روش نیم رخ قائم هواویز با استفاده از دادههای لایدار کالیپسو می پردازد. جهت اجرای این روش، محدوده استان خوزستان به عنوان منطقه هدف در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج تحقیق، حداکثر ضخامت لایه گردوخاک در نمونههای مطالعاتی در سرزمین کاملا هموار غرب استان بیش از شرق آن است. علاوه بر این در شرق استان نیز مقادیر حداکثر ضخامت لایه گردوخاک عمدتا منطبق بر عرضهای پایین منطقه است که سطح زمین از ارتفاع کمتری برخوردار است. به طور کلی، یافتههای تحقیق نشان میدهد که حداکثر ضخامت لایه گردوخاک با روش نیم رخ قائم هواویز از دادههای لایدار قابل استخراج است اگرچه خروجی این روش در شرایطی که لایه گردوخاک از پوشش افقی و قائم یکدست و متراکمی برخوردار باشد، دقیقتر است. علاوه بر استخراج ضخامت لایه گردوخاک، اندازه و میزان تراکم ذرات نیز با استفاده از شاخص نسبت رنگی مورد مطالعه قرار گرفت. مقادیر این شاخص در هر یک از نمونههای مطالعاتی، وجود ذرات ریز گردوخاک در منطقه را تایید کرد. این شاخص پس از اعمال روش میانگینگیری افقی ۵ کیلومتر بر دادههای بازپراکنش امواج لایدار محاسبه شد. این روش دارای قابلیت کاهش موثر نویز داده و افزایش دقت تشخیص ابر از هواویز است که باعث آشکارسازی مرز بین هوای پاک و آلوده و تشخیص میزان تراکم هواویزها میشود. بر این اساس توزیع مکانی لایه گردوخاک و تغییرات ضخامت آن قابل مشاهده میباشد. نتایج این پژوهش میتواند برای ارائه پیشبینی در مورد غلظت، گستردگی، ارتفاع حداکثری لایه گردوخاک مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

CALIPSO , گردوخاک , حداکثر ضخامت , شاخص اندازه , هواویز , استان خوزستان