اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری در تحمل ابهام، اضطراب و افسردگی

دانشآموزان در سال آخر دبیرستان برای کنکور دغدغهها، فشار روانی، ابهام و عدم قطعیت زیادی را متحمل میشوند. مداخلاتی جهت کاهش میزان اضطراب و افسردگی در کنار بالاتر بردن تحمل ابهام، در این دوران کمک فراوانی به بهزیستی روانی و موفقیت تحصیلی آن ها میکند. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری در میزان تحمل ابهام، اضطراب و افسردگی دانشآموزان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون – پسآزمون و گروه گواه – پیگیری بود. جامعه آماری شامل دانشآموزان پسر دبیرستان فرهنگ شهید شریفی منطقه ۱۶ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. با روش نمونهگیری هدفمند ۲۰ نفر از دانشآموزان دبیرستان فرهنگ شهید شریفی که امتیاز آن ها در پرسشنامه افسردگی و اضطراب بک بیشتر از متوسط بود، به عنوان گروه آزمایش و ۲۰ نفر دیگر از آن ها به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه تحمل ابهام نوع دوم، (McLean, ۲۰۰۹)، اضطراب (Beck, ۱۹۸۸) و افسردگی (Beck, ۱۹۹۶) بود. جلسات درمانی طبق رویکرد شناختی رفتاری (Beck, ۱۹۹۳) به صورت گروهی طی ۸ جلسه هفتهای یکبار به مدت ۲ ساعت انجام شد. با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر اثربخشی متغیر مستقل بر متغیرهای وابسته بررسی شد. یافتهها نشان دادند تفاوت معناداری بین میانگینهای گروه آزمایش و گروه گواه در مرحله پسآزمون و پیگیری وجود دارد و مداخله روی گروه آزمایش اثربخش بوده است. گروه درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری موجب افزایش تحمل ابهام، کاهش اضطراب و افسردگی در دانشآموزان شد، لذا این مداخلات برای بالابردن سطح بهزیستی روانی و موفقیت تحصیلی آن ها پیشنهاد میشود.

Keywords:

اضطراب , افسردگی , تحمل ابهام , رویکرد شناختی رفتاری , گروه درمانی