استراتژی های پیاده سازی یادگیری خودگردان در دانش آموزان

یادگیری خودگردان به عنوان رویکردی آموزشی شناخته می شود که در آن دانش آموزان مسئولیت اصلی فرآیند یادگیری خود را بر عهده می گیرند. این رویکرد در مقابل آموزش سنتی قرار می گیرد که در آن معلم به عنوان منبع اصلی دانش و اطلاعات عمل می کند و دانش آموزان در نقش گیرنده ی منفعل محتوا قرار دارند. در یادگیری خودگردان، دانش آموزان به طور فعال در فرآیند یادگیری خود مشارکت می کنند و وظایف مختلفی را بر عهده می گیرند. یادگیری خودگردان رویکردی آموزشی با مزایای متعدد است که می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان کمک کند. با وجود چالش هایی که در مسیر پیاده سازی این رویکرد وجود دارد، با استفاده از استراتژی های مناسب می توان این چالش ها را برطرف کرد و از مزایای یادگیری خودگردان بهره مند شد. یادگیری خودگردان رویکردی آموزشی با مزایای متعدد است که می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان کمک کند. با وجود چالش هایی که در مسیر پیاده سازی این رویکرد وجود دارد، با استفاده از استراتژی های مناسب می توان این چالش ها را برطرف کرد و از مزایای یادگیری خودگردان بهره مند شد. مقاله حاضر به بررسی استراتژی های مختلف پیاده سازی یادگیری خودگردان در دانش آموزان می پردازد. در این مقاله، ابتدا به تعریف یادگیری خودگردان و مزایای آن پرداخته می شود. سپس، چالش های پیاده سازی یادگیری خودگردان بررسی می شود. در نهایت، استراتژی های مختلف پیاده سازی یادگیری خودگردان به تفصیل شرح داده می شود. این مقاله برای معلمان، مدیران مدارس، و سایر دست اندرکاران تعلیم و تربیت که به دنبال پیاده سازی یادگیری خودگردان در مدارس هستند، مفید خواهد بود.

Keywords:

یادگیری خودگردان , معلمان , خانواده , دانش آموز , مشارکت.