نظام آموزشی، مدیریت و مدل های آموزشی پسا کرونا

پاندمی کووید-۱۹ در سال ۱۳۹۸، نظام های آموزشی سراسر جهان را با چالش های بی سابقه ای روبرو کرد. تعطیلی مدارس و مراکز آموزشی، لزوم آموزش مجازی و آنلاین را به وجود آورد. این دگرگونی ناگهانی، ضرورت بازنگری در نظام آموزشی، مدیریت و مدل های آموزشی را بیش از پیش آشکار کرد. با گذر از دوران بحران کرونا، نظام های آموزشی در حال گذار به مرحله پسا کرونا هستند. اهمیت و ضرورت بررسی این موضوع به دلیل نقش حیاتی آموزش در توسعه و پیشرفت جوامع است. نظام آموزشی کارآمد، زمینه پرورش نسلی خلاق، نوآور و توانمند را فراهم می کند. از این رو، بازنگری در نظام آموزشی پسا کرونا و انتخاب مدل های مناسب، سرمایه گذاری برای آینده ای روشن تر محسوب می شود. این مقاله با هدف بررسی نظام آموزشی، مدیریت و مدل های آموزشی پسا کرونا نگاشته شده است. این مقاله با استفاده از روش تحقیق اسنادی و مروری بر منابع علمی و معتبر، به بررسی موضوع می پردازد. در این مقاله از منابع علمی مختلفی مانند کتاب ها، مقالات، گزارش های پژوهشی و اسناد بین المللی استفاده خواهد شد. یافته های این مقاله نشان می دهد که نظام آموزشی پسا کرونا باید دارای ویژگی هایی مانند انعطاف پذیری، عدالت آموزشی، کیفیت بالا و تمرکز بر یادگیری مادام العمر باشد. همچنین، مدل های آموزشی ترکیبی که از مزایای آموزش حضوری و مجازی به طور همزمان استفاده می کنند، برای این دوران مناسب تر هستند. نظام آموزشی پسا کرونا نیازمند تحولات اساسی در ساختار، محتوا و روش های تدریس است. انتخاب مدل های آموزشی مناسب و توجه به نقش مدیریت در این تحولات، نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش و پرورش و تربیت نسلی توانمند برای آینده خواهد داشت.

Keywords:

نظام آموزشی , مدیریت , مدل های آموزشی , پسا کرونا