نقش آموزگاران در تقویت شایستگی های حرکتی-شناختی دانش آموزان ابتدایی

در عصر حاضر، توجه به تربیت نسلی خلاق، نوآور و توانمند، از ضروریات انکارناپذیر هر جامعه ای است. در این میان، نقش معلمان به عنوان هدایتگران و مربیان این نسل، اهمیتی دوچندان می یابد. یکی از مولفه های کلیدی در تربیت نسلی توانمند، تقویت شایستگی های حرکتی-شناختی در دانش آموزان دوره ابتدایی است. این شایستگی ها، مجموعه ای از مهارت های حرکتی و شناختی هستند که به دانش آموزان در یادگیری، تعامل با محیط و انجام فعالیت های روزمره کمک می کنند. با وجود اهمیت شایستگی های حرکتی-شناختی، متاسفانه در نظام آموزشی فعلی، توجه کافی به این موضوع نمی شود. تمرکز بیش از حد بر دروس نظری و عدم توجه به فعالیت های عملی و حرکتی، مانع از رشد و شکوفایی این مهارت ها در دانش آموزان می شود. تحقیقات نشان داده است که فعالیت های حرکتی، به ارتقای حافظه، تمرکز و قدرت تفکر انتقادی در دانش آموزان کمک می کند. فعالیت های گروهی و بازی های حرکتی، فرصتی برای تعامل و همکاری دانش آموزان با یکدیگر فراهم می کند و به رشد مهارت های اجتماعی آن ها کمک می کند. موفقیت در انجام فعالیت های حرکتی، به افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس دانش آموزان کمک می کند. این مقاله به بررسی نقش معلمان در تقویت شایستگی های حرکتی-شناختی دانش آموزان ابتدایی می پردازد. در این مقاله، ابتدا به تعریف و تشریح شایستگی های حرکتی-شناختی پرداخته می شود. سپس، اهمیت و ضرورت تقویت این مهارت ها در دانش آموزان مورد بحث قرار می گیرد.

Keywords:

شایستگی های حرکتی-شناختی , یادگیری , دانش آموزان ابتدایی , آموزگاران