بررسی اعتبار و روایی نسخه فارسی پرسشنامه سبک توجه

علی رغم اهمیت روزافزون سازه کنترل توجه در مفهوم ­سازی آسیب ­­شناسی روانی، مقیاس های معدودی برای اندازه­ گیری آن تهیه شده است. برخورداری از مقیاسی روا و معتبر برای پژوهش ­های داخلی در این حوزه، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. هدف این پژوهش آماده ­سازی نسخه فارسی مقیاس سبک توجه و ارزیابی ویژگی­ های روان­سنجی آن بود. ۴۲۶ نفر از دانشجویان با نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به شیوه برخط بررسی شدند. نسخه فارسی مقیاس حاضر پس از طی مراحل ترجمه- بازترجمه، تنظیم و همراه با پرسشنامه­ های کنترل توجه (دریبری و رید، ۲۰۰۲) و تفکر ارجاعی (اهرینگ و همکاران، ۲۰۱۱) اجرا گردید. روایی سازه با روش تحلیل عاملی تاییدی و روایی همگرا و واگرا با محاسبه همبستگی پیرسون بررسی شد و برای بررسی اعتبار، از ضریب آلفای کرونباخ، ضریب بازآزمایی و اعتبار مرکب استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی حاکی از برازش مدل دو عاملی حواس ­پرتی/ اجتناب شناختی و تمرکز بود. همبستگی­ های معنادار بین عوامل به دست آمده با مقیاس ­های کنترل توجه و تفکر ارجاعی نیز روایی همگرا و واگرای مقیاس را تایید کردند. اعتبار مقیاس با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای هر دو عامل ۷۵/۰ بود و ضریب بازآزمایی عامل حواس ­پرتی/ اجتناب شناختی و تمرکز به ترتیب ۸۸/۰ و ۷۳/۰ بود. همچنین میزان اعتبار مرکب نیز به ترتیب برابر با ۸۱/۰ و ۸۴/۰ بود. به طور کلی می توان گفت نسخه فارسی مقیاس سبک توجه ساختاری دو­عاملی داشته و از روایی و اعتبار لازم برای کاربرد در پژوهش ­های روانشناختی با نمونه ایرانی برخوردار است.

Keywords:

attention , psychometric , validity and reliability factor analysis , توجه , روان سنجی , روایی و اعتبار , تحلیل عاملی