بررسی رابطه سلامت معنوی و درک از ارتباط با پرستار، در مادران دارای نوزاد نارس

مقدمه: با تولد نوزاد نارس، مادران ارتباطات جدیدی به ­خصوص با پرستاران تجربه می­کنند. استرس ناشی از بستری شدن نوزاد نارس، می­تواند سلامت مادر و متعاقب آن، سلامتی نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت معنوی و درک از ارتباط با پرستار، در مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش­های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان­های استان بوشهر در سال ۱۴۰۱ انجام گرفت. روش­: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- ­تحلیلی از نوع مقطعی است. جامعه آماری این مطالعه ۲۱۸ مادر نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بودند. نمونه­ گیری به ­شیوه در دسترس انجام گردید. جمع­آوری داده­ها با استفاده از فرم جمعیت ­شناختی مادر و نوزاد، پرسشنامه سلامت معنوی Palutzian و  Ellison با دو بعد سلامت وجودی و سلامت مذهبی و پرسشنامه درک از ارتباط با پرستار Reid و همکاران انجام شد. نتایج : ۵۴ درصد از مادران سلامت معنوی متوسط و۴۶  درصد آن­ها سلامت معنوی بالا داشته اند. میانگین و انحراف معیار درک از ارتباط با پرستار۱۰/۴۲±۶۲/۴۱ بود. نتایج رگرسیون خطی نشان داد، سلامت وجودی مادر، پیش بین مثبت درک او از ارتباط با پرستار می باشد      (۰۰۱/۰>P؛ ۰/۴۳۷=β.( بین سلامت مذهبی و درک از ارتباط با پرستار رابطه آماری معنی دار وجود نداشت (۰/۱۰۸=P؛ ۰/۰۸۵-=β). نتیجه ­گیری: سلامت وجودی مادر به عنوان بخشی از سلامت معنوی با درک او از ارتباط با پرستار رابطه مثبت دارد، لذا پیشنهاد می­گردد بیمارستان ها برنامه هایی برای والدین نوزادان نارس به­خصوص مادران، در جهت ارتقاء سلامت معنوی آن­ها به­ویژه سلامت وجودی­ در نظر گرفته تا با افزایش تعاملات بهینه با پرستار، موجب کاهش استرس مادر و مشارکت بیشتر وی در امر مراقبت از نوزاد گردد.

Keywords:

Premature infants , Neonatal Intensive Care Unit , Communication , Spirituality , Mothers , Nurses. , نوزاد نارس , بخش مراقبت ویژه نوزادان , ارتباط , معنویت , مادران , پرستاران.