تاثیر مداخله بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

مقدمه: واقعیت مجازی یکی از حوزه های جدید در تحقیقات است. استفاده از این روش در جامعه عادی نتایج سودمندی را نشان داده است. هدف: هدف تحقیق، بررسی تاثیر مداخله بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش­: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کودکان ۱۰-۸ سال ناحیه ۱ شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ بود که تعداد ۳۰ کودک دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس اسنپ-۴ (۲۰۰۱)، پرسشنامه تکانشگری کودکان هیرسچفیلد (۱۹۶۵) و دستگاه واقعیت مجازی بود. آزمودنی های گروه واقعیت مجازی به مدت ۶ هفته، دو بار در هفته و ۳۰ دقیقه به تمرین با واقعیت مجازی پرداختند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب و نرم افزار SPSS نسخه-۲۰ تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد اثر اصلی مراحل (۷۷۹/۰=η۲،۸۵/۹۸=F)، گروه (۶۰۸/۰= η۲،۴۸/۴۳=F) و اثر تعاملی گروه-مراحل (۸۲۷/۰=η۲، ۸۰/۱۳۳=F) معنا دار بود؛ لذا بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر تکانشگری کودکان بیش فعال تاثیر معناداری داشت (۰۵/۰P≤). همچنین نتایج نشان داد اثر اصلی مراحل (۶۹۱/۰=η۲، ۷۳/۶۲=F)، گروه (۲۳۴/۰=η۲، ۵۴/۸=F) و اثر تعاملی گروه-مراحل (۶۹۳/۰= η۲،۱۴/۶۳=F) معنادار بود و بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه تاثیر معناداری داشت (۰۵/۰P≤). نتیجه­گیری: نتایج نشان داد بازی های واقعیت مجازی می تواند به عنوان یک ابزار آموزشی مناسب جهت آموزش مهارت های رفتاری افراد مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعال مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا به محققان و معلمان پیشنهاد می شود از روش بازی های واقعیت مجازی برای این کودکان استفاده نمایند.

تاثیر مداخله بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی Keywords:

Behavioral Skills , Symptoms of Attention Deficit/Hyperactivity , Impulsivity , Children. , کلید واژه ها: مهارت های رفتاری , علائم نقص توجه/بیش فعالی , تکانشگری , کودکان