پژوهشی بر شیوه تاریخ نگاری عبدالرزاق سمرقندی با تکیه بر کتاب مطلع السعدین و مجمع البحرین

این نوشتار به پژوهش و بررسی شیوه تاریخ تگاری عبدالرزاق سمرقندی با تکیه بر کتاب مطلع السعدین و مجمع البحرین در دوره تیموریان می پردازد. مقاله حاضر بر آن است تا ویژگی های سبک و نگارش مورخ دوره تیموری عبدالرزاق سمرقندی را در دوره مذکور نشان دهد. دوره تیموریان از مهم ترین و موثرترین دوره های تاریخی، هنری و ادبی دوره ایران اسلامی هست، که در فضا و تحولات سیاسی تاریخ ایران نقش مهمی داشته است. به همین دلیل، مطالعه شیوه های نگارش اتفاقات و تحولات تاریخی و نوع نگاه مورخ به دوره ذکر شده و اهمیت نگارش از دیدگاه سلاطین برای پژوهشگران دارای اهمیت است. بر این اساس، این گونه مطرح می شود که مهمترین سبک و نوع نگارشی که عبدالرزاق در کتاب خود با عنوان مطلع السعدین و مجمع البحرین به کار گرفته چگونه سبکی است؟ فرض نگارنده بر این است که عبدالرزاق در کتاب خود از نثری مصنوع بهره گرفته است. این مقاله به روش مطالعه موردی و به نوع تاریخی برگرفته از منابع و کتاب های تاریخی و به شیوه کتابخانه ایی گردآوری شده است. هدف از پژوهش، ارائه شناختی دقیق از سبک تاریخ نگاری عبدالرزاق سمرقندی مورخ به نام دوره تیموری بوده است. و پژوهشی در این زمینه به صورت دقیق صورت نگرفته و جای تحقیق و پژوهش جدی را دارد.

Keywords:

شیوه تاریخ نگاری , سبک نگارش , عبدالرزاق سمرقندی , دوره تیموری , مطلع السعدین و مجمع البحرین.