تاثیر افزودن سولفید مولیبدن بر رفتار سایش دما بالای پوشش NiCrBSi تولید شده به روش پاشش حرارتی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 18

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNMMI-14-52_004

تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1403

Abstract:

چکیده مقدمه: روش پاشش حرارتی با هدف افزایش عمر کاری قطعات فولادی از مهم ترین راه حل هایی است که در مهندسی سطح برای حل مشکل سایش مطرح می باشد. روش­: در این پژوهش پوشش NiCrBSi و NiCrBSi-MoS۲ به روش پاشش حرارتی بر روی فولاد زنگ نزن ۳۰۴ اعمال شد و سپس رفتار سایشی در دمای محیط و دمای ۵۰۰  درجه سانتیگراد مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی­ های فازی توسط آزمون پراش پرتو ایکس انجام شد. ترکیب شیمیایی پوشش­ ها به کمک آزمون آنالیز طیف سنجی انرژی بررسی شد.  بررسی تخلخل به کمک تصاویر میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی انجام شد. سختی سنجی نمونه ها با استفاده از آزمون میکروسختی سنجی انجام شد. به منظور بررسی چسبندگی و رفتار تریبولوژیکی پوشش ها به ترتیب از آزمون های VDI۳۱۹۸ و پین بر دیسک ASTM-G۹۹ استفاده شد. و درنهایت ارزیابی مکانیزم سایشی با استفاده از تصاویر SEM و آنالیز EDS از سطوح سایش نمونه ها صورت گرفت. یافته­ ها: بررسی های فازی (به کمک آزمون XRD) و ترکیب شیمیایی (به کمک آزمون EDS) نشان داد که پوشش دارای فاز آمورف و کریستالی می باشد و مهم ترین فازهای تشکیل دهنده پوشش نیکل-گاما، کاربید و بوراید می باشد. نتایج تخلخل سنجی به کمک نرم افزار آنالیز تصویر بیانگر تخلخل بیشتر پوشش NiCrBSi-MoS۲ بود. نتایج سختی سنجی از مقطع نمونه ­ها حاکی از افزایش سختی زیرلایه در حضور پوشش ها بود و افزودن ذرات MoS۲ باعث کاهش سختی پوشش NiCrBSi شد. پوشش دارای MoS۲ با توجه به ساختار کریستالی و قابلیت تغییر شکل پلاستیک بهتر، رفتار چسبندگی بهتری دارد. نتایج تریبولوژیکی حاکی از برتر بودن پوشش NiCrBSi-MoS۲ با توجه به قابلیت مناسب تغییر شکل پلاستیک و همچنین خاصیت روانکاری ذاتی (بر اساس ساختار کریستالی) در این آزمون بود. مشخص شد که در دمای محیط نمونه ها عمدتا دارای مکانیزم سایش ورقه ای بودند و در دمای بالا سایش اکسیداسیونی به عنوان مکانیزم ثانویه به تخریب سطح کمک می کرد. نتیجه ­گیری: افزودن MoS۲ به پوشش NiCrBSi  موجب تخلخل بیشتر، زبری بیشتر، سختی کمتر و رفتار چسبندگی و سایشی برتر پوشش گردید. همچنین افزودن MoS۲ به پوشش موجب بهبود مقاومت سایشی پوشش در دمای بالا گردید.

Authors

محمد رزازی بروجنی

استادیار، گروه مهندسی مواد، واحد لنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

هند خلف شایع الفضلی

دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی مواد، گروه مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران

فرهاد عظیمی فر

استادیار، گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :