اثرات یادگیری مبتی بر مسئله بر توانایی های ارتباطی دانش آموزان

در دنیای امروز، آموزش و پرورش به دنبال رویکردهایی نوین برای ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش نسلی خلاق، توانمند و دارای مهارت های لازم برای زندگی در دنیای پیچیده امروزی است. در این میان، یادگیری مبتی بر مسئله به عنوان یکی از روش های نوین آموزشی، مورد توجه بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است. در این روش آموزشی، دانش آموزان به جای انباشت صرف اطلاعات و مفاهیم تئوری، با مسائل و چالش های واقعی روبرو شده و برای حل آنها به طور فعال و خلاقانه تلاش می کنند. این امر به آنها کمک می کند تا مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله، کار گروهی، خلاقیت و ارتباطات را در خود پرورش دهند. توانایی های ارتباطی از جمله مهارت های کلیدی برای موفقیت در تمامی ابعاد زندگی است. افراد با مهارت های ارتباطی قوی می توانند افکار و ایده های خود را به طور واضح و موثر بیان کنند، به درستی به دیگران گوش دهند، در بحث ها و گفتگوها به طور فعال مشارکت کنند و روابط موثر با دیگران برقرار کنند. با توجه به اهمیت مهارت های ارتباطی در زندگی فردی و اجتماعی، بررسی اثرات یادگیری مبتی بر مسئله بر این مهارت ها در دانش آموزان از اهمیت و ضرورت بالایی برخوردار است. یادگیری مبتی بر مسئله می تواند از طریق فراهم کردن فرصت های متعدد برای تعامل و گفتگو بین دانش آموزان، به تقویت مهارت های ارتباطی آنها کمک کند. در این روش آموزشی، دانش آموزان در قالب گروه های کوچک با یکدیگر همکاری می کنند، ایده های خود را به اشتراک می گذارند، به نظرات دیگران گوش می دهند و برای رسیدن به یک هدف مشترک تلاش می کنند. این تجربیات به آنها کمک می کند تا مهارت های برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی، گوش دادن فعال، همدلی، مذاکره و حل تعارض را در خود پرورش دهند. در این پژوهش، به بررسی اثرات یادگیری مبتی بر مسئله بر توانایی های ارتباطی دانش آموزان پرداخته می شود.

Keywords:

یادگیری مبتی بر مسئله , توانایی های ارتباطی , دانش آموزان , آموزش