نقش مداخلات مبتنی بر مثبت نگری در بهبود محیط یادگیری در مدارس ابتدایی

آموزش ابتدایی، دوره ای بنیادی در زندگی هر فرد است که پایه و اساس یادگیری های آتی و نیز رشد شخصیت و هویت او را شکل می دهد. در این دوره، ایجاد محیطی مثبت و حمایتی که دانش آموزان در آن احساس امنیت، ارزشمندی و شادی کنند، نقشی اساسی در ارتقای انگیزه، تاب آوری و عملکرد تحصیلی آنها ایفا می کند. مداخلات مبتنی بر مثبت نگری، مجموعه ای از رویکردها و استراتژی ها هستند که بر پرورش نگرش مثبت، تمرکز بر نقاط قوت و ایجاد فضای صمیمی و همدلانه در محیط آموزشی تمرکز دارند. تحقیقات متعددی نشان داده اند که این مداخلات می توانند تاثیرات مثبت و قابل توجهی بر محیط یادگیری در مدارس ابتدایی داشته باشند. اهمیت و ضرورت پرداختن به نقش مداخلات مبتنی بر مثبت نگری در بهبود محیط یادگیری مدارس ابتدایی از چندین جهت قابل تبیین است. دوران ابتدایی، فرصتی طلایی برای شکل گیری مهارت های ذهنی و عاطفی مانند تفکر مثبت، خود تنظیمی، حل مسئله و همدلی در دانش آموزان است. مداخلات مبتنی بر مثبت نگری می توانند به پرورش این مهارت ها و ارتقای سلامت روان دانش آموزان کمک کنند. دانش آموزانی که در محیطی مثبت و حمایتی آموزش می بینند، بیشتر به یادگیری علاقه مند می شوند و در فعالیت های کلاسی مشارکت فعال تری دارند. این امر منجر به ارتقای انگیزه تحصیلی و بهبود عملکرد آنها در دروس مختلف می شود. مداخلات مبتنی بر مثبت نگری می توانند به کاهش اضطراب و استرس در دانش آموزان، به خصوص در شرایط امتحان و آزمون، کمک کنند. این امر منجر به افزایش تمرکز و یادگیری بهتر آنها می شود. این مداخلات به ایجاد روابط مثبت و صمیمی بین دانش آموزان، معلمان و اولیا کمک می کنند. این امر منجر به افزایش حس تعلق خاطر به مدرسه و ارتقای احساس امنیت و ارزشمندی در دانش آموزان می شود. مداخلات مبتنی بر مثبت نگری می توانند به پیشگیری از مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، قلدرمابی و افت تحصیلی در دانش آموزان کمک کنند. با توجه به اهمیت و ضرورت ارتقای کیفیت محیط یادگیری در مدارس ابتدایی، این پژوهش به بررسی نقش مداخلات مبتنی بر مثبت نگری در بهبود این محیط می پردازد.

Keywords:

مداخلات مبتنی بر مثبت نگری , محیط یاگیری , دوره ابتدایی , دانش آموزان , آموزگار