نامها و نشانهای اسطورهای ایرانی در شعر شاعران سبک آذربایجانی

سبک آذربایجانی ، سبک شاعران حوزه شمال غربی ایران یعنی منطقه اران و آذربایجان است . شاعران معروف آن عبارتند از: خاقانی ، نظامی گنجوی ، مجیرالدین بیلقانی و فلکی شروانی . یکی از ویژگی های فکری شاعران مکتب آذربایجانی ، وطن دوستی آنان است ، که باعث شده است ، آنها در اشعارشان بارها به اسطورههای ایران باستان، اشاره کنند؛ این ویژگی مهم ، موضوع مورد مطالعه این پژوهش است ؛ که به بررسی نام و نشانهای اسطورهای در شعر چهار تن از شاعران سبک آذربایجانی پرداخته است . بر اساس یافته های این پژوهش شخصیت ها و عناصر اسطورهای و حماسی با ۸۶۳ مورد بیش ترین کاربرد را داشتند. باورهای اسطورهای ۱۵۲ مورد، خاقانی با ۳۲۶ موردونظامی با ۳۰۰ مورد و مجیر با ۱۰۹ مورد و اثیر با ۸۴ و فلکی با ۴۱ مورد پس از خاقانی قرار دارند. بیشترین استفاده این شاعران از نامها و نشانهای اسطورهای ایرانی ، در زمینه مدح است . این شاعران در بیشتر مواقع ، ممدوح را به شخصیت های اسطورهای تشبیه کرده اند. تاثیرپذیری آنان، از فرهنگ ایرانی مشهود است . نکته قابل توجه در این تاثیرپذیری ، ابتکار و نوآوری در خلق تصاویر است . میزان استفاده از اسطورههای ایرانی در شعر آنان، نشان دلبستگی این شاعران به ایران و فرهنگ ایرانی و زبان فارسی بوده است . نامها و نشانه های اساطیری شامل مصادیق انسانی ، جانوری ، گیاهی و...است .مهم ترین شاخصه ی فرهنگی هر سرزمین اسطورههای آن می باشد. پس ، هر چه شاعران در به کارگیری نمادین از این عناصر اسطورهای کوشاتر باشند، در نشان دادن فرهنگ ایران قبل از اسلام موفق ترند.ودر انتقال فرهنگ گذشته به نسل های آینده بسیار تاثیرگذار می باشند. این پژوهش با روش تحلیلی انجام پذیرفت . در این مدخل ابیاتی که حاوی مفاهیم اسطوره ای از شاعران مورد نظر هستند، معرفی شده اند. و بسامد استفاده از آنان در دیوان این شاعران شاخص سبک آذربایجانی مشخص گردید.

Keywords:

نشانها , شعر , شاعران سبک آذربایجانی , اسطوره , ایران باستان.