جانمایی سایت های اسکان موقت با تاکید بر مراکز خدماتی با رویکرد تحلیل فضایی (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)

زلزله یکی از بلایای طبیعی است که به عنوان مهم ترین مبحث برنامه ریزی و مدیریت بحران در ایران شناخته می شود. ایران با میانگین۴۳/۱زلزله در سال، بعد از چین و اندونزی مقام سوم را در جهان دارد. یکی از مهمترین مسائلی که همواره مورد توجه سازمان های مسئول در مدیریت بحران قرار دارد انتخاب مکانی مناسب جهت اسکان موقت جمعیت های آسیب دیده از سوانح است. لذا این مکان ها به عنوان جای امن برای جامعه ی آسیب دیده باید دارای شرایط لازم و امن برای سکونت افراد از جنبه های مختلف باشد. هدف پژوهش حاضر در صدد است تا، مکانیابی اسکان موقت با تاکید بر مراکز خدماتی از جمله، مراکز درمانی، مراکز آتش نشانی و مراکز نظامی و انتظامی را در شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار دهد. در واقع نیاز به حل چالش های بزرگ جمعیت در محیط های شهری باعث شده است که مدیریت بحران و بهبود شرایط پس از بروز فاجعه در شهرها به تلاش برای ابتکاراتی برای جمع آوری و تجزیه وتحلیل و یا حتی ایجاد بیشتر داده بینجامد این پژوهش کاربردی بوده و روش آن توصیفی-تحلیلی، کتابخانه ای، پرسشنامه ای و با استفاده از GIS انجام شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مراکز نظامی و انتظامی ۷ درصد، مراکز درمانی ۸ درصد و مراکز آتش نشانی ۲ درصد در پهنه آسیب پذیری خیلی کم قرار دارند.

Keywords:

مکانیابی , اسکان موقت , مراکز خدماتی , تحلیل فضایی , کرمانشاه