جلوه های زیبایی شناختی تصویر در داستان حضرت موسی(ع) (مطالعه موردی تشبیه، استعاره و کنایه)

تصویرپردازی و تصویرسازی از مهم ترین ابزارهای تاثیرگذار بر اندیشه های انسانی است. قرآن کریم مفاهیم معنوی و انتزاعی را به شکل ساخت های مادی مجسم سازی نموده و تصویرهای پویا و موثر در ذهن مخاطب می آفریند. به تعبیری میان امور معنوی و انتزاعی و ساختارهای حسی و مادی پیوند ایجاد نموده و مشترکات آن دو را برجسته و ملموس می سازد و مخاطب را به تفکر و تعقل وا می دارد. توصیف هنرمندانه یک پدیده، در بستر داستان مخاطب را دلباخته خود نموده و بهترین شیوه انتقال آموزه های دینی است. داستان حضرت موسیG به عنوان گسترده ترین قصه قرآنی سرشار از تصویرپردازی های زیباست که احساسات و اندیشه مخاطب را به خود واداشته و او را شیفته خود نموده است. بر این مبنا، پژوهش حاضر به روش توصیفی، تحلیلی از منظر زیبایی شناختی به متن داستان حضرت موسیG در قرآن کریم نگریسته و سه مولفه تصویرساز «تشبیه»، «استعاره» و «کنایه» را با هدف ارائه تصویری عینی از زوایای مختلف بینش و اندیشه بنی اسرائیل مورد بررسی قرار داده است.

Keywords:

تشبیه , استعاره , کنایه , تصویر , قصه