بررسی مطالعه روانشناسی شناختی در ارتباط با هوش مصنوعی

هدف اصلی این مطالعه انجام یک برر سی و ارزیابی جامع از تعامل بین هوش مصنوعی (AI) و روانشنا سی است. برنامه های رایانه ایپیشرفته که توانایی تقلید شناخت و رفتار انسان را دارند، مانند رابطه ای انسان و رایانه ، مدل های ذهنی و برنامه های داده کاوی، بهتفصیل مورد برر سی قرار میگیرند. این برنامه ها را می توان بیشتر به زیر شاخه های مختلف طبقه بندی کرد و جنبه های متعددیرا در بر گرفت. اگرچه تمرکز اصلی تحقیق و توسعه هوش مصنوعی ایجاد ربات های باهوش مصنوعی بوده است، پذیرش و استفادهگسترده از سیستم های هوش مصنوعی منجر به انتشا ر گسترده تر فناوری شده است. این مقاله با مرور ی کوتاه تاریخی بر روانشناسیشناختی آغاز می شود و سپس در مورد مفاهیم و مدل های اساسی آن و همچنین کاو شی در ارتباط آن با هوش مصنوعی (AI) بحثمی شود. بخش بعدی مقاله برر سی دقیق تری از چالش های پیش روی حوزه تعامل انسان و رایانه ، از جمله اهداف، مسئولیت ها،کاربردها و نظریه های روانشناختی زیربنایی آن ارائه می کند. موانع مختلف علمی، عملی و فنی (مانند مسائل پیچیدگی و ضرایبمخرب) مانع گسترش یا غلبه بر این محدودیت ها می شود. علاوه بر این، این مطالعه کاربرد بالقوه مدلسازی ذهنی را در زمینه هایتشخیص، دستکاری و حمایت آموز شی نشان می دهد. پیش بینی ها را می توان از طریق استفاده از داده کاوی ، کشف دانش، یاسیستم های خبره (به عنوان مثال، پیش بینی کودکان مبتلا به اختلالات روانی بر اساس شرایط آنها) ایجاد کرد. این مقاله به بررسیکا ستی ها و ارائه نمای کلی از ضرایب به کار رفته در سیستم می پردازد. در نهایت پیاده سازی سیستم های خبره و شبیه سازیزندگی (مدل سازی ذهنی کاربردی) در واقعیت مجازی به نفع افراد مبتلا به اوتیسم و خانواده های آنها مورد برر سی قرار گرفته است.

Keywords:

هوش مصنوعی , روانشناسی شناختی , سلامت روان کودکان , یادگیری عمیق , شبکه عصبی