بازخوانی تحزب در نظام اسلامی

تجربه احزاب با کارکردها و ظرفیت های خود در دنیای مدرن به مثابه موتور محرکه جامعه و سازوکار بهزیستی مورد پذیرش قرار گرفته است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز اصل تحزب پذیرفته شده است. تجربه های عملی چهار دهه گذشته احزاب نشان می دهد که از این نهاد مدنی می توان در راستای اهداف جامعه اسلامی بهره گرفت. اما خلا اساسی ای که در طول این سالیان احساس می شود آن است که نه نظام اسلامی و مراکز پژوهشی و نه جریان های سیاسی و حزبی نتوانسته اند برای اصل ۲۶ قانون اساسی، دانش اسلامی برای رفتار حزبی و ایفای نقش های اجتماعی آن تولید کنند. چنین دانشی لزوما بر پایه فقه سیاسی است که با رویکرد اجتهادی باید بتواند موضوع تحزب را به درستی شناسایی کند و با تبیین ماهیت کار حزبی، مبانی و اصول آن را ترسیم نماید تا براساس آنها بتوان اساس نامه و مرام نامه و خط مشی احزاب را تدوین نمود. مهم ترین دستاورد این تحقیق آن است که با رویکرد و روش تحلیلی و تفسیری به متون دینی توانسته بخشی از مبانی، اصول و کارویژه های حزب اسلامی را بازخوانی نماید.

Keywords:

حزب , حزب اسلامی , نظام اسلامی , قانون اساسی