اثر بخشی درمان شفقت متمرکز به خود بر علایم وسواس فکری- عملی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به وسواس فکری- عملی

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شفقت متمرکز به خود بر کاهش علایم و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلابه وسواس فکری- عملی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و - پیگیری بود. جامعه پژوهش شامل همه زنان مبتلا به وسواس فکری عملی بالای ۱۸ سال بود که در سال ۱۴۰۱به مراکز مشاوره خصوصی و مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان مشهد مراجعه کردند. نمونه شامل ۳۰ نفر بود که ازمیان مراجعه کنندگانی که دارای شرایط پژوهش بودند انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمایشی(درمان شفقت متمرکز به خود) و کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایشی هشت جلسه درمان ۴۵ دقیقه ای درمانشفقت متمرکز به خود دریافت نمودند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس وسواس فکری- عملی ییل- بروان، فرم کوتاه مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و مصاحبه بالینی استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشانداد که درمان شفقت متمرکز به خود کاهش معناداری در علایم وسواس و افزایش معناداری در میزان کیفیت زندگیبیماران ایجاد کرده است. بنابراین میتوان گفت این درمان در کاهش علایم و افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا بهوسواس فکری عملی بسیار موثر است و همه بیماران بدون توجه به سابقه وراثتی می توانند از آن بهره ببرند.

Keywords:

درمان شفقت متمرکز به خود , اختلال وسواس فکری عملی , کیفیت زندگی