اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر آشفتگی های روانشناختی و تحمل پریشانی مادران دارای فرزند مبتلا به کم توانی ذهنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر آشفتگی های روانشناختی و تحمل پریشانی مادراندارای فرزند مبتلا به کم توانی ذهنی انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود . جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارایفرزند مبتلا به کمتوانی ذهنی شهرستان بردسکن بود که تعداد ۲۴ نفر از آنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورتکاملا تصادفی در دو گروه ۱۲ نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند و برنامه آموزشی فرزندپروری مثبت در ۸ جلسه بر روی گروهآزمایش اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه تحمل پریشانیسیمونز و گاهر در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه جمع آوری و با استفاده از روش های توصیفی و تحلیل کوواریانسدر نرم افزار spss نسخه ۲۸ تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که برنامه آموزشی فرزندپروری مثبت به طور معناداری بر کاهشآشفتگی های روانشناختی و افزایش تحمل پریشانی تاثیر داشته است. به نظر میرسد که آموزش برنامه فرزندپروری مثبت میتواندبه عنوان یک روش مداخله ای مناسب برای کاهش آشفتگی های روانشناختی و افزایش تحمل پریشانی مادران دارای فرزند مبتلا بهکم توانی ذهنی به کار رود.

Keywords:

آشفتگی های روانشناختی , تحمل پریشانی , فرزندپروری مثبت